Werken op papier
Peter Rosier 1948
Engel, dichter, wandelaar
zelfportret
In 1990 betrokken mijn echtgenote en ik een woonhuis met een inpandig atelier. Ik werkte met olieverf op een abstract-impressionistische wijze n.a.v. het landschap in onze woonomgeving. Ik kon werken op ieder willekeurig moment met als gevolg dat het hele huis gevuld werd met de geur van verse olieverf en chemicaliën Dit gaf gezondheidsproblemen. Om die reden ben ik overgestapt op het werken met andere materialen op papier. Deze keuze had een nieuwe werkwijze tot gevolg en hierdoor veranderde de invulling van het kunstenaarschap, Het bracht een meer natuurlijke aansluiting bij mijn werk als docent Volwasseneneducatie en Kunstzinnige Vorming
Een thema is altijd het uitgangspunt voor een reeks werken. Eerst zoek ik een naam voor de serie en een titel voor ieder werk binnen de reeks. Afhankelijk van de titel maak ik de keuze voor het materiaal en het formaat van het werk. De drager is papier ( Canson 224 gr ). De materialen waarmee ik werk zijn: houtskool in carré-vorm van Conté, gouache van Winsor & Newton, oliepastel van Sennelier en Talens, witte– en zwarte inkt. Als het beeld er om vraagt gebruik ik ook een ballpoint. De thema’s samen vormen een persoonlijke mythologie. De onderwerpen zijn afwisselend ‘verheven’ of ‘aards’ van karakter. Telkens terugkerende thema’s zijn; Engel, dichter, wandelaar, Lemen Voeten, Huis van Water, Deur naar zee, Drift, Delfstof, Huis Voor Vogels, Dit is wat ik zag, Profetenbrood, De Trap en De dichter is een huis.
Sociëteit der dichters 2010
“Woorden schieten tekort”
“Gedachten nemen een vlucht”
Woorden zijn voor mij het begin van een creatief proces wat leidt naar een thema dat ik verbeeld. Ze vormen de basis voor één of meerdere beelden. De werken, getoond in deze galerij, zijn gemaakt in de periode 1997 - 2021. Ze verbeelden de volgende thema’s:
"Ik zag een Engel zonder vleugels
een menselijk gezicht met een eeuwige glimlach
en niets te zeggen"
"Daar hou ik van. Ik heb geen echte vleugels geschilderd.
De vleugels raken het gezicht niet."
"Het zijn niet de vleugels van een engel. Het zijn echte
dichtersvleugels. Als je er mee vliegt en je komt te dicht bij de zon
verbranden ze en je sterft. Het zijn eigenlijk betere vleugels
dan die van een engel."
Engelenvleugels zullen altijd blijven.
"Je zou niet weten hoe een engel eruit ziet als de schilder haar
geen vleugels had gegeven."
De schilder en de dichter in gesprek
If I were a bird
1999
1973 - heden
Middelburg, Goes, Vlissingen, Ellewoutsdijk, Nieuwdorp en Veurne